Sempre intentan confundirme
a verdade cunha lei.
Parvo intento! Hai moitos anos
que a verdade ben a eu sei.

(As palabras dos galegos. Millán Picouto)

Cantiga amantiña de Rosalía


INFORMACIÓN

Título:Cantiga amantiña de Rosalía
Disco:Santiago, mar de pedra (1997)
Letra:Avelino Abuín de Tembra
Música:Suso Vaamonde
Voz:Suso Vaamonde

ESCOITAR / DESCARGAR

CARÁTULA DO DISCO

Santa Rosalía
Silandeira ía,
Miña, amiga.

Rosalía santa
Camiña lizgaira,
Miña, amiga.

Camiña descalza
Na area dourada,
Miña, amiga.

Na area brillante
Leva os es exánimes,
Miña, amiga.

Os pés desangrados
Fían remol Lacio,
Miña, amiga.

No remol louseño
Agroman recendos
Miña, amiga.

Os gnomos enchocan
Alentos de pombas,
Miña, amiga.

Os alentos rachan
Mañás de bitácoras,
Miña, amiga.

Bitácoras lenes
De paxaros breves,
Miña, amiga.

Os paxaros voan
Co outono nas costas,
Miña, amiga.

Outonos e engados
Na proa dos ábregos,
Miña, amiga.

Os ábregos brúan
Ladaíñas mudas,
Miña, amiga.

Na muda lisonxa
Santa Rosalía
A miña, amiga

Foi quedando doa.
Silandeira e orfa,
Miña, amiga

Santa Rosalía
Silandeira ía,
Miña, amiga.

Rosalía santa
Camiña lizgaira,
Miña, amiga.

Para facer unha nova busca, preme aquí.