Sempre intentan confundirme
a verdade cunha lei.
Parvo intento! Hai moitos anos
que a verdade ben a eu sei.

(As palabras dos galegos. Millán Picouto)

Romance da frebe


INFORMACIÓN

Título:Romance da frebe
Disco:Santiago, mar de pedra (1997)
Letra:Ramón Cabanillas
Música:Suso Vaamonde
Voz:Suso Vaamonde

ESCOITAR / DESCARGAR

CARÁTULA DO DISCO

Nos labrados do Obradoiro
Hai soños á madurar.
O ferro frorece. Os santos
De pedra rompen a andar.

Greas de vivos e mortos
Chamadas de un mesmo afán,
Dos catro rumbos da Terra
Saien a pelegrinar.

Levan por diante unha estrela,
Sant Iago por Capitán.
Sobre o Pazo de Raxoi
Voa a pomba de Grial

E ó longo dos corredores
Ollos que miran pasar
Capas albas da raíña,
Púrpuras de cardeal.

Nas cadeiras dos estrados
Érguense, a xuramentar,
Vellos escanos que portan
Núas espadas na man.

Voces das montañas outas,
Balbordos da beiramar.
Batelar da Terra ceibe
Nos sinos composteláns.

Para facer unha nova busca, preme aquí.