INFORMACIÓN

ESCOITAR / DESCARGAR

CARÁTULA DO DISCO

Que cantas, oh senlleiro paxariño,
esmolando nas trebas con engado
acadando no ar, nube ou camiño
a luz do rechouchío alborotado.

Choutas no penedal polo fouciño
do alento nos albres pendurado
a frolciña do toxo, dondo niño,
esquencido quedou, desemprumado.

Sospiras nos desmaios dos solpores
Bebes as orballadas polas froles
a rondar os menceres nas fontelas

Laias doce pantástico diviño
fogueira [...] amabre peregriño
da roita delirante das estrelas.

Que azar te leva inmerso polo vento
anxo pequerrechiño cramorando.
Que merguranza, pranto ou sentimento
teu sino de ave vai [...]

Que labre de fugaz presentimento,
que agunía ou remorso [...] loitando
de sombras vai a voz o encantamento
da ledicia doutrora alén chorando.

Véxote lonxe, outísima cimeira
de ilumiado anceio primaveira
dun eterno alborar que o sol apreixa.

[...] tristura ou ansiedade
que te leva a fundir na craridade
[...]